„Gdzie jest pan Amos?” to opowieść, od której zrobi Wam się ciepło w sercach. Pan Amos codziennie wstaje wcześnie rano i rozpoczyna swój poranny rytuał. Owsianka, herbata z dwiema łyżeczkami cukru i spacer na przystanek autobusowy. Autobusem nr 5 jedzie do pracy, a pracuje w zoo. Poświęca dużo czasu swoim podopiecznym – gra w szachy ze słoniem, pozwala żółwiowi zwyciężyć w wyścigu, wyciera nos nosorożcowi i czyta na dobranoc sowie, która boi się ciemności.
Pewnego dnia pan Amos budzi się chory – nie ma mowy o pójściu do pracy, nie ma nawet siły wstać z łóżka. Tymczasem w zoo zwierzęta czekają i coraz bardziej się niepokoją. W końcu wsiadają do autobusu nr 5 i jadą odwiedzić przyjaciela. Nosorożec wyciera mu nos, pingwin grzeje mu stopy, sowa czyta mu bajkę. A potem wszyscy razem idą spać.
Od ilustracji nie można oderwać oczu. Zwierzęta są narysowane bardzo realistycznie (jedynie sowa w okularach nieco przypomina tę z „Kubusia Puchatka”), ale same rysunki są minimalistyczne, jakby niedokończone. To pozwala lepiej dostrzec cechy bohaterów. Pan Amos jest pogodny, na twarzy ma wypisaną dobroć. Pingwin jest nieśmiały. Żółw ma minę zawadiaki. Ale sporo tu też drugoplanowych bohaterów i smaczków do odkrycia – małe stworzonka, których historie możecie sami wymyśleć, szmaciany miś, czerwony balonik.
Co ciekawe, choć autor tekstu – Philip Stead – sam jest
ilustratorem, obrazy do tej książki stworzyła jego żona, Erin Stead.
Wyjątkowo udana współpraca!
„Gdzie jest pan Amos?” to wzruszająca historia o przyjaźni i o tym, że dobro wraca. Nic dziwnego, że książka zdobyła wiele nagród, m.in. tytuł najlepszej książki dla dzieci The New York Timesa i Publishers Weekly w 2010 roku.
